افلاطون (به یونانی:Πλάτων) حیات از سال 428/427 یا 424/423 تا 348/347 پیش از میلاد یک فیلسوف آتنی در عصر کلاسیک یونان باستان، بنیانگذار مدرسه تفکر افلاطونی و همچنین آکادمی (اولین سازمان تحصیلات عالی در دنیای غرب) بود.
در ادامه سخنانی از این فیلسوف بزرگ را نقل کرده ام.
یکی از اصلیترین مفاهیمِ برسازنده اندیشه سیاسی یونان باستان، مفهـومِ قـانون بـوده اسـت . یونانیـان از دو اصـطلاح حقوقی متفاوت برای مفهوم قانون استفاده میکردهاند. تا پیش از سقوط حکومت استبدادی پیسیسـتراتی در پایـان سـده ششم پ.م اصطلاحِ ثِسموس در معنای قانون نهاده به کار میرفته است؛ حال آنکه پس از اصلاحات کلیستنسی در آغاز سده پنجم پ.م و استقرار دموکراسی در آتن، اصطلاح حقوقی دیگری در معنای قانونِ نهاده به کار مـی رفتـه اسـت : نوموس.
بنای ساختار سیاسی منحصر به فرد اسپارت را قانونگذار اسطوره ای به نام لیکورگوس گذاشته است.
تمامی ساکنان اسپارت شهروند نبودند. فقط کسانی که مراحل تربیت نظامی خاص اسپارتی (آگوگی) را با موفقیت پشت سر میگذاشتند حق داشتند خود را شهروند اسپارت بدانند.
استراسیزم (Ostracism) به یونانی ὀστρακισμός یک ویژگی منحصر به فرد سیستم دموکراسی دولت-شهر آتن باستان بود که توسط کلایستنیس (508 پیش از میلاد) ابداع و طراحی شد.
برای مشاهده تصویر بزرگتر " دیاگرام ساختار سیاسی آتن" اینجا کلیک کنید.
قبل از اصلاحات سولون آتن توسط چند آرخون که در آراپاگوس ساکن بودند اداره میشد. آرخون ها اعضای قدرتمندترین خانوادههای اشراف بودند و سایر شهروندان تأثیری در تصمیمات شهر نداشتند؛ اما پس از اصلاحات سولون و کلایستنیس ادارهی دولت شهر کم کم از دست اشراف خارج و به دست مردم افتاد.