پروردگار چونان معشوق

برای اثبات ابدیت حرکت، ارسطو سلسله علت ها را دنبال میکند تا اینکه به نتیجه زیر میرسد:

برای اینکه چیزها تا ابد در حرکت باشند باید منطقا چیزی وجود داشته باشد تا آنها را حرکت دهد و برای این، آن چیز نیز باید در حالت ثابت باشد: وحدت همه‌ی چیزها؛ که آن را ارسطو خدا میخواند.

البته منظور او از خدا، خالق هستی نیست بلکه نیروی محرکه کل کیهان است که در کیهان وجود دارد.

الهه ضرورت (آنانکه)

آنانکه الهه اولیه (پروتوژنوس) ضرورت، اجبار و اجتناب ناپذیری بود. در کیهان‌شناسی اورفئوسی، او در طلوع آفرینش، خود سامان ظاهر شد؛ موجودی غیرمادی و مارگونه که بازوهای کشیده‌اش وسعت کیهان را در بر می‌گرفت. 

آنانکه و همسرش خرونوس (زمان)، در هم تنیده شده، تخم اولیه خلقت را خرد و آن را به قسمت های بوجود آورنده زمین، آسمان و دریا تقسیم کردند تا جهان منظم را تشکیل دهند. 

لیوکیپوس پدر نظریه اتمی

لیوکیپوس فیلسوف قرن پنجم پیش از میلاد یک فیلسوف پیشاسقراطی بود. او را در مکتب اتمیان می‌دانند که به همراه شاگردش دموکریتوس این نحله از علم را بنیان گذاشت. 

لیوکیپوس جهان را به دو واحد مجزا تقسیم کرد: اتم‌ها، ذرات غیر قابل تقسیمی که همه چیزها را به وجود می‌آورند و خلا، نیستی که بین اتم‌ها وجود دارد. 

خائوس: اولین خدای یونان

در دین یونانی خائوس ( به یونانی Χαεος) نوعا به حالت ابتدایی جهان پیش از خلقت اطلاق میشود که آن حالتی مطلقا بی نظم و بهم خوردگی غیر قابل تصوری بین عناصر و نیروهای کیهان است.

بازگشت ابدی در اندیشه رواقیون

آیا تا به حال این ایده را شنیده اید که آنچه امروز اتفاق میافتد، دقیقا به همین شکل به دفعات در آینده رخ خواهد داد؟

این ایده که زمان ساختار دایره گون [περί-οδος، پریودیک] دارد بین یونانیان رواج داشت. اکثرشان بر این باور بودند که کیهان هرگز خلق نشده و نابود نمیشود و زمان آغاز و پایانی ندارد.
حرکت خطی زمان که آغاز و میانه و انتها دارد ایده ای است که مسیحیت آن را در غرب فراگیر کرد.