پروردگار چونان معشوق

برای اثبات ابدیت حرکت، ارسطو سلسله علت ها را دنبال میکند تا اینکه به نتیجه زیر میرسد:

برای اینکه چیزها تا ابد در حرکت باشند باید منطقا چیزی وجود داشته باشد تا آنها را حرکت دهد و برای این، آن چیز نیز باید در حالت ثابت باشد: وحدت همه‌ی چیزها؛ که آن را ارسطو خدا میخواند.

البته منظور او از خدا، خالق هستی نیست بلکه نیروی محرکه کل کیهان است که در کیهان وجود دارد.

الهه ضرورت (آنانکه)

آنانکه الهه اولیه (پروتوژنوس) ضرورت، اجبار و اجتناب ناپذیری بود. در کیهان‌شناسی اورفئوسی، او در طلوع آفرینش، خود سامان ظاهر شد؛ موجودی غیرمادی و مارگونه که بازوهای کشیده‌اش وسعت کیهان را در بر می‌گرفت. 

آنانکه و همسرش خرونوس (زمان)، در هم تنیده شده، تخم اولیه خلقت را خرد و آن را به قسمت های بوجود آورنده زمین، آسمان و دریا تقسیم کردند تا جهان منظم را تشکیل دهند. 

لیوکیپوس پدر نظریه اتمی

لیوکیپوس فیلسوف قرن پنجم پیش از میلاد یک فیلسوف پیشاسقراطی بود. او را در مکتب اتمیان می‌دانند که به همراه شاگردش دموکریتوس این نحله از علم را بنیان گذاشت. 

لیوکیپوس جهان را به دو واحد مجزا تقسیم کرد: اتم‌ها، ذرات غیر قابل تقسیمی که همه چیزها را به وجود می‌آورند و خلا، نیستی که بین اتم‌ها وجود دارد. 

خلقت جهان در شش روز؟

اگر فکر کنیم که جهان در شش روز یا در واقع در زمان آفریده شده است، نشانه ای از ساده انگاری بسیار خواهد بود.

آب و خاک

داریوش شاهنشاه هخامنشی فرستادگانی را به دولت شهرهای یونان گسیل کرد تا از یونانیان طلب آب و خاک به نشانه‌ی فرمانبرداری کند. دو دولت شهر آتن و اسپارت فرستادگان شاه را به درون چاه انداختند؛ جایی که به آنها گفته شد آب و خاک مورد نیاز خود را خواهند یافت.

اما چون کشتن پیامرسان عملی کفرآمیز تلقی میشد و باور بر این بود که موجب خشم خدایان میشود، اسپارتی ها دو جوان نجیب زاده را برای اعدام به دربار ایران میفرستند تا خدایانشان در جنگ پیش رو از آنان روی نگردانند.

آکتئون و آرتمیس

آرتمیس الهه‌ی باکره‌ی شکار و ماه بسیار پاکدامن بود. آنقدر که حضور هیچ مردی را تاب نمی آورد و تنها همراهان او در شکار پری های باکره جنگلی بودند.

در افسانه ها اگر مردی آنقدر شوم بخت میبود که او و ندیمه های شکارگرش را عریان ببیند و یا آنقدر گستاخ میبود که خیال برداشتن بکارتشان به سرش بیافتد هرگز زنده نمیماند تا تجربه‌‌اش را بازگو کند.

یکی از این افراد آکتئون نامی بود که او نیز شکارچی بود اما به عنوان یک مرد هرگز بخت همراهی با آرتمیس را نداشت.