سولون و کروزوس

یونانی ها مفهوم شکوفایی انسان را در کسب فرازندگی ها و زندگی نیک و شاد زیستن را در گرو زندگی سیاسی میدانستند. آنها تمایز خود با همسایگان مدیترانه ایشان را در این ایده میدیدند.
به عنوان مثال این وجه تمایز را هرودوت در مکالمه بین کروزوس پادشاه ثروتمند لیدی با سولون دولت مرد آتنی نشان میدهد. زمانی که کروزوس ثروت عظیمش را به سولون نشان میدهد از او میپرسد که شادترین فردی که دیده کیست؟ سولون از تلوس آتنی نام میبرد.
او در توضیح انتخابش شهر را به عنوان بستر دستاوردهای انسانی نشان میدهد:

"او برای هموطنانش جنگید، دشمنان را به هزیمت واداشت و مانند یک سرباز مرد. آتنی ها با برگزاری سوگواری عمومی در نقطه ای که او کشته شد به او احترام گذاشتند."
سولون سپس منظورش را با این جمله که شادی کسی را در زندگی نمیتوان قضاوت کرد مگر وقتی مرده باشد رساند.
کروزوس او را به سخره میگیرد اما سالها بعد وقتی پادشاهیش را از دست داد و بدستور کوروش خواستند زنده او را بسوزانند منظور سولون را درک کرد.
سولون شادی انسان را نه در ثروت و قدرت بلکه در خدمت به شهر و قدرشناسی شهر از خدمت فرد میدانست.


•••

زندگی هر انسانی سرشار از تغییر است. پس نمیتوان شادیش را به درستی قضاوت کرد تا آن هنگام که او مرده باشد.

سولون مصلح اجتماعی آتن (560-640 پیش از میلاد)