لیزیس (لوسیس) رساله ای از افلاطون است که در آن طبیعیت فیلیا(φιλία) که اغلب به دوستی ترجمه میشود مورد بحث قرار گرفته است. اگرچه مفهوم اصلی این کلمه دلالت به ارتباطی بسی عمیق تر و صمیمانه تر دارد.
شخصیت های اصلی این مکالمه شامل سقراط، دو پسر بنام لیزیس و منکسگونس که با یکدیگر دوست اند و هیپوتالس است.
